zaterdag 16 juli 2016

Ochtendstond

Zaterdag, ma is de hele week naar de vakantie opvang geweest en zij heeft het er enorm naar haar zin. Ik heb me daar van te voren best zorgen over gemaakt, achteraf dus onnodig. Haar lijf schijnt nog te weten hoe een weekritme in elkaar zit of is ze moe van de afgelopen week, maar het is stil boven.

Goud
Na mijn ontbijt ga ik eens naar boven, mijn moeder ligt brandhout te zagen. Ik doe het dakraam open, ik schuif het gordijn aan het hoofdeinde van het bed open. Ik sta een tijdje naast haar, helemaal geen reactie - ze zaagt rustig door. Ik haal mijn schouders op en ga naar beneden en besluit haar rustig te laten liggen. Als ik haar om half tien ga wekken heeft ze haar ogen open, ze trekt een vies gezicht en zegt ik heb met mijn mond open liggen slapen.

Koekie
Een van mijn moeders platen gaat over het feit dat ze nooit meer iets bakt, terwijl ze vroeger toch wel bakte. Zo dreunt ze zonder moeite de ingrediënten voor koekjes op. In de kast heb ik een gedoneerde koekjes mix staan en ik maak het deeg, terwijl haar plaat draait. Terwijl het deeg in de koelkast rust gaan we bij de boer vlees halen en de veestapel bekijken. Een kudde vrolijke biggen rent daar door de modder. Thuisgekomen rol ik het deeg uit tot een plak en steekt mijn moeder koekjes uit. En vergeet daarna meteen weer dat ze koekjes gebakken heeft.

Bokkenpruik
Na de afwas heeft mijn moeder de bokkenpruik op, of dat nou komt omdat ze vandaag niet naar de opvang geweest is, of omdat ze dat opspaart en dat het aan het eind van de week tot een uitbarsting komt. Geen flauw idee. Mijn broer en schoonzus hebben allerlei theorieën hoe je daar mee om kunt gaan, maar ik beheers die niet al te best. Ik begin licht ontvlambaar te worden en stel voor dat we maar eens een blokje om gaan. Tijdens dat blokje om spuit zij haar ongenoegen en ik het mijne. Wie wordt er altijd gebeld als ze valt ? Wie wordt er gebeld als ze weer eens verdwaald is ? Wie wordt er gebeld als ze weer eens naar het ziekenhuis getransporteerd is ? Ik geef aan tot hoe hoog het mij zit, ze wordt er enigszins stiller van. Enigszins . . . oftewel op naar de volgende vulkaanuitbarsting.
 

Geen opmerkingen: