zondag 25 mei 2014

Het paraplu effect

Afgelopen winter was ik wel toe aan een nieuwe winterjas. De enige echt dikke jas, die ik heb, is een overblijfsel van een eenmalige skivakantie. In de winter klus ik ermee in het bos, zodat hij meer groen/bruin dan wit is. Meestal red ik me wel met een gewone jas en een dikke trui, maar ik had ergens iets gehoord over een "horror" winter. Ik hou niet van zwarte jassen en al helemaal niet in de winter als de dagen zo kort zijn. Dus ik heb voor mijzelf een met dons gevoerde jas in een mooie roest-oranje kleur gekocht. Ik wilde klaar zijn voor de winter en kocht dus gevoerde rubberlaarzen. En om het helemaal compleet te maken kocht ik van die antislip zooltjes voor onder de schoenen. Wat kon mij gebeuren ? Nou dat de winter meer een herfst was en ik de nieuwe winterjas welgeteld 1 keer gedragen heb, de laarzen idem en de zooltjes zelfs 0 keer.

Dekentje
Hubby G. meldt dat hij op een dekentje in de tuin een boek gaat lezen, kom je ook zo ? Na wat gefrutsel verzamel ik een stapel tijdschriften, een boek en een telefoon. Ik vlij mij neder. Ik dacht dat je net in de zon lag, antwoord: veel te heet. Ik wil eigenlijk wel met mijn benen in de zon liggen, maar G. vindt dat ik dan op zijn minst eerst een korte broek aan moet gaan trekken. Hmm. Ik ga eerst maar eens even zitten, want ik moet binnen 10 minuten de was ophangen. Voordat ik de schone was op haal, hijs ik mezelf in een korte broek. Na het ophangen van de was, vlij ik mij wederom neder met de benen in een waterig zonnetje. Binnen 5 minuten verschijnen de 1e echte wolken, ik hou vol en de wolken ook. Nu ik weer binnen zit in korte broek en met sokken aan (heel charmant) schijnt de zon geloof ik weer. Het is als het meenemen van een paraplu, zodat het niet gaat regenen. Laat ik positief blijven, op deze manier krijg ik in ieder geval geen zonnebrand. 

Geen opmerkingen: