Zure Jan

Er wordt hier niet gezopen, maar we drinken er wel af en toe eens eentje. Hubby G heeft een voorliefde voor een net over de grens gestookte likeur en hij probeert me al een tijdje zo ver te krijgen dat we op de fiets een flesje gaan halen. Het was mooi weer, dus vooruit op de pedalen. Onder de bomen was het toch wat frisser dan gedacht en ook de wind was aanwezig en na een kilometer of 20 is bij mij de zadelpijn ook present.

Vakantie
We doen alsof we vakantie hebben en fietsen redelijk rechttoe rechtaan naar de "Gutsbrennerei". Als we ons "Im Büro" gemeld hebben, doen ze de winkel voor ons open. Alles spic en span en keuze te over, ik val voor een fles cappuccino likeur met de kleur van hopjesvla. Terug fietsen we verkeerd, we missen de "rechtsaf" die we gekozen hebben en gaan iets verder rechts. Daarna fietsen we via een van de groene grensovergangen zo Nederland weer in. We pauzeren met uitzicht op beide landen, je ziet nergens aan dat hier een grens loopt. Er staat een manshoog bord met uitspraken van grensbewoners, er lijkt geen lijn in te zitten. Het mooiste is misschien dat de oudjes vertellen dat ze vroeger nooit problemen met de perziken hadden, maar dat vroeger het weer ook verstandiger was.

Knooppunten
We stippelen de terugrit uit over knooppunten, dat duurt wat langer maar de wegen zijn vaak mooier. We kronkelen heen en weer en als we bijna thuiszijn trekken we ons eigen plan. Mijn velletje is strakgetrokken door de combinatie zon en wind, ik ben rozig en mijn kont doet pijn. Straks rustig op de bank zitten met een . . .