Bij de achterdeur hangt een nestkast voor pimpelmezen. Iedere ochtend hoorde ik de kast piepen als ik er onderdoor liep. Meneer en mevrouw Pimpel vlogen af en aan met hapjes om het kroost te voeden. Langzaam maar zeker merkte ik verandering, het piepen veranderde steeds meer in gefluit. Als ik een beetje uit zicht ging staan kon ik zien dat de ouders al amper het nest meer ingingen. De baby pimpelmeesjes zaten al achter de deur te wachten, klaar voor rupsje nummer zoveel.Fotomoment
Dus gisterochtend na de koffie ging ik er op uit met de camera in de hoop een baby pimpelmees op de foto te krijgen. En wat denk je, ze waren gevlogen en nergens te bekennen. Daar zit je dan met je cameraatje en je goede gedrag, dat bedoelen ze dus met het lege nest syndroom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten